Dwujęzyczne dziecko w dwujęzycznym związku

Emigranci, którzy zakładają w Wielkiej Brytanii rodzinę lub sprowadzają się tu z dziećmi, mają twardy orzech do zgryzenia. To, jakim językiem będą posługiwać się na co dzień dzieci, jest ważną decyzją. Nie wszyscy z nas zdają sobie z tego sprawę, często problem ten zostawiają samemu sobie do rozwiązania, a potem przystają na efekt końcowy, przyjmując go jako naturalną kolej rzeczy.

Jedni z nas emigrując do Wielkiej Brytanii znajdują tu dla siebie miejsce do życia na stałe. W związku z tym nie widzą potrzeby nauki dzieci języka polskiego i posługują się językiem angielskim nawet w domu. Część ułożyło sobie życie z anglojęzycznymi partnerami, mają lub wychowują wspólnie dzieci, a w takich przypadkach język polski jest jeszcze częściej nieużywany. Ci drudzy pielęgnują znajomość naszego ojczystego języka zarówno przez siebie, jak i przez dzieci.

Dzielenie jednych i drugich na lepszych i gorszych nie ma jakiegokolwiek sensu. Bez znajomości przyczyn, przeróżnych sytuacji życiowych dotyczących poszczególnych rodzin jest równoznaczne z ignorancją oraz postrzeganiem świata jedynie w kolorach: biały i czarny.

Zachowanie znajomości języka polskiego na emigracji wiąże się wieloma problemami. O ile latwiej jest zachować ojczysty język, jeśli dziecko uczęszcza do polskiej szkoły, ma częsty kontakt z Polakami i polską rodziną, o tyle znacznie trudniej jest o to, gdy partner jest obcokrajowcem, nie odwiedzamy naszego kraju, dziecko urodziło się w Wielkiej Brytanii.

Jak więc możemy zwiększyć szansę na to, by nasze dzieci zachowały piękną polszczyznę w dwujęzycznym domu? Na pewno jest na to kilka sposobów, dzięki którym wzrośnie możliwość powodzenia.

Rozmawiamy po polsku

Brzmi banalnie, jednak tak samo jak jest to oczywiste, tak samo unikane, szczególnie w miejscach publicznych. Codziennością jest mijanie na ulicy rodziców z dziećmi, do których mówią po angielsku. Często da się słyszeć, że angielski rodziców znacznie odbiega poziomem od ich dzieci, jednak posługują się tą formą komunikacji. Jeśli pragniemy, by nasze potomstwo mówiło w języku polskim, używajmy tego języka. Pokazujmy dzieciom, iż możemy komunikować się zarówno po polsku (zwracając się do siebie), jak i po angielsku, na przykład w sklepie, czy do anglojęzycznego partnera.

Po przyjściu ze szkoły prośmy dziecko, by opowiedziało nam o dniu w szkole, zachęcajmy do rozmów z polskimi krewnymi na skype czy telefonicznie. Dołóżmy wszelkich starań, by nasze dzieci używanie jezyka polskiego traktowaly jak coś naturalnego, wtedy "zainstaluje" im się przycisk języka, który przełącza się z jezyka angielskiego na język ojczysty gdy wchodzi do domu, przebywa w gronie Polaków i z nimi rozmawia. Podobnie przecież dzieje się z nami, dorosłymi emigrantami.

Uczmy partnera języka polskiego

Jak już wspomniałam, wiążemy się również z obcokrajowcami i wtedy problem zachowania języka polskiego wśród dzieci staje się utrudniony. Jednak i na to są metody, choć jak wszyscy wiemy nasz język należy do grona tych "trudniejszych" języków, zwłaszcza dla Anglików, którzy nie rozumieją po co nam te wszystkie odmiany końcówek wyrazów.

Dla obcojęzycznego partnera nasz język będzie wyzwaniem, ale czego się nie robi dla ukochanej osoby, prawda? Oprócz niewątpliwej korzyści dla naszej relacji, zrobimy tym ogromną przysługę dzieciom. Zamiast rozmów w języku angielskim zauważymy coraz więcej wtrąceń w języku polskim, choćby po to, że dzieci lubią testować wiedzę dorosłych, a także występować w roli nauczyciela, więc chętnie będą też uczyć poprawnej wymowy.