Is it the end of Twitter era?

W pierwszym kwartale 2015 Facebook odnotował przychody rzędu 3,5 mld dolarów – o ponad miliard wyższe niż w okresie analogicznym w roku ubiegłym. Ponad dwukrotnie wzrosły przy tym nakłady firmy na prace badawczo-rozwojowe – z 455 mln dolarów w pierwszym kwartale 2014 do ponad 1 mld dolarów w analogicznym okresie w roku bieżącym. Również Twitter zwiększył w ostatnim kwartale nakłady na prace badawczo-rozwojowe, jednak w daleko mniejszym stopniu – z 149 mln dolarów w pierwszym kwartale 2014 do 189 mln dolarów w okresie analogicznym w roku 2015. Wzrosła również liczba miesięcznych użytkowników, nie przełożyło się to jednak na spodziewane przychody spółki, które w pierwszym kwartale 2015 r. wzrosły do 436 mln dolarów (z ponad 250 mln dolarów w analogicznym okresie w 2014) – tj. 20 mln dolarów mniej, niż prognozowano wcześniej.

Słabsze od spodziewanych wyniki finansowe i będący ich następstwem gwałtowny spadek notowań Twittera sprowokowały pytania o stabilność spółki i przyszłość mediów społecznościowych.

„Facebook zostanie wymieniony na lepszy model, jeśli pojawi się portal z odpowiednimi rozwiązaniami technologicznymi i zachęci społeczność wartością dostępnych interakcji: muszą być znajomi i coś, co nas skupi. Ale nigdy nie było ery Twittera” – twierdzi autorka książki „Zarządzanie kryzysem w social media” Monika Czaplicka z agencji Wobuzz.

„Facebook czeka to samo co każdą inną stronę internetową: stopniowy odpływ użytkowników na rzecz innych stron, a co za tym idzie – mniej reklamodawców, możliwości itd. Patrząc z perspektywy czasu i innych stron, powinny pojawić się 3 czynniki: pewna zmiana technologiczna, zmiana społeczna i konkurent” – wylicza.

„Pierwszy element to kwestia oferowania użytkownikom nowej wartości - to nie musi być duża zmiana, ale Facebook oferujący otwarte API i możliwość logowania przez swoje konto pokonał konkurentów, np. Naszą klasę. Drugi czynnik to zmiana w samych ludziach. MySpace przegrał z Facebookiem, bo na tym pierwszym ludzie byli anonimowi i łączyli się wokół muzyki. Facebook zaoferował więcej. Trzeci czynnik jest oczywisty – ludzie muszą mieć gdzie uciec. Nie mają ochoty na rozproszenie, bo portale społecznościowe mają sens, jeśli są tam nasi znajomi, z którymi jesteśmy w kontakcie, dlatego Google+ ma możliwość: jest baza użytkowników warta spożytkowania” – podkreśla.

„Twitter zarabia na reklamach. Ich system nie jest tak rozbudowany jak na Facebooku, który przekonał wszystkich, że bez inwestycji nie ma szans na marketing (a skoro mamy tam konta, content i klientów, więc inwestujemy)” - tłumaczy Czaplicka. „Nie każdy może odnosić sukcesy, a Twitter ma dużą konkurencję. Facebook jest multiplatformą od wielu rzeczy, Twitter głównie komunikatorem, a takich jest dużo...” – dodaje.

Szerszą perspektywę prezentuje założyciel bloga „Człowiek i Technologie” Łukasz Mirocha, ekspert z zakresu oddziaływania technologii na społeczeństwo i kulturę związany z Uniwersytetem Warszawskim i współpracownik serwisu PAP Technologie. „Najpopularniejsze serwisy społecznościowe, a więc te, które zgromadziły największą liczbę regularnych użytkowników, dążą obecnie do zbudowania ekosystemów, podobnych do tych, jakie znamy z rynku urządzeń mobilnych” – opowiada. „Nadrzędnym celem Facebooka czy Twittera jest dziś doprowadzenie do sytuacji, w której użytkownik jak najdłużej pozostaje w aplikacjach i usługach kontrolowanych przez te portale” – twierdzi.

Zdaniem Mirochy, tendencję tę da się zauważyć zwłaszcza w segmencie mobilnym, przeżywającym obecnie największy wzrost.

„Facebook jest tam rozbity na kilka aplikacji: mobilną wersję portalu, komunikator, aplikację do administrowania stronami i kolejną dedykowaną uczestnikom grup dyskusyjnych” – wylicza Mirocha.

„Nie należy także zapominać o tym, że niezwykle popularny WhatsApp należy de facto do Facebooka. Twitter lansuje ostatnio aplikację Periscope, która pozwala nadawać na żywo obraz z kamery urządzenia mobilnego. Do niedawna jedynym sposobem założenia konta w Periscope było posiadanie profilu na Twitterze. Wszystkie te zabiegi jasno wskazują na budowę powiązanych ze sobą usług, które zwiększą szansę pozostawania użytkowników w ekosystemie kontrolowanym przez jednego dostawcę” – wyjaśnia.