Polska wieś już nie taka wierząca

Według badania CBOS, z 13 do niespełna 10 proc. zmniejszył się też odsetek mieszkańców wsi, którzy swoją wiarę określają jako głęboką. Nieznacznie przybyło natomiast wierzących (z 85,7 do 87,5 proc.) oraz niewierzących (z 1,2 do 2,9 proc.).

Dużo mniej jest też osób, które regularnie (przynajmniej raz w tygodniu) uczestniczą w mszach i nabożeństwach (spadek z 67,5 do 58,2 proc.). Przybyło zaś praktykujących nieregularnie (z 28,4 do 35,7 proc.) oraz osób w ogóle niepraktykujących (z 4,1 do 6 proc.).

Spadkowe trendy w zakresie religijności - jak podkreśla CBOS - postępują na wsi w podobnym tempie, jak i w mieście. To oznacza, że przewaga osób wierzących i regularnie praktykujących, pomimo spadku ich liczby, jest na wsi zdecydowanie większa niż w mieście (w 2013 roku różnica wynosiła 13,3 proc.).

Z raportu wynika też, że mieszkańcy wsi, zdecydowanie częściej niż osoby mieszkające w miastach, wyrażają niezachwianą wiarę w Boga (70 wobec 55 proc.), częściej deklarują codzienną modlitwę (47 wobec 38 proc.) oraz podtrzymują tradycje bożonarodzeniowe o charakterze religijnym (84 wobec 61 proc.).

W ocenie CBOS wskaźniki religijności wiejskiej są dość mocno zróżnicowane. Wiele zależy od pochodzenia mieszkańców oraz ich podstawowego źródła dochodu. Ludność wiejska, utrzymująca się z pozarolniczych źródeł zarobkowania, w tym zwłaszcza napływowi mieszkańcy, w swojej religijności wyraźnie odbiegają od rdzennej - rolniczej części mieszkańców.