Książę Harry doświadczył "totalnego chaosu" w życiu przez śmierć matki

32-letni książę uważa, że uprawianie boksu "ocaliło" go, pomagając w uwolnieniu agresji, a żal i smutek, z jakim się borykał, musiał przepracować w bolesnym, dwuletnim procesie, poprzedzonym "totalnym chaosem" w życiu emocjonalnym.

Synowie uwielbianej dotąd księżnej Walii, która zginęła w wypadku samochodowym w Paryżu w 1997 roku, nie po raz pierwszy wypowiadają się publicznie, mówiąc o swoich uczuciach związanych ze śmiercią matki. Razem z małżonką Williama, Kate, promują kampanię Heads Together, mającą na celu pozbycie się piętna związanego z problemami zdrowia psychicznego. W ten sposób chcą zachęcić ludzi do większej otwartości w mówieniu o swoich emocjach i szukania pomocy, gdy sami nie są w stanie sobie z nimi poradzić.

"Mogę z pełną odpowiedzialnością powiedzieć, że strata matki w wieku 12 lat i emocjonalne zamknięcie się w sobie przez ostatnie 20 lat miało poważny wpływ nie tylko na moje życie osobiste, ale również na moją pracę. Prawdopodobnie byłem wielokrotnie bliski kompletnego załamania, gdy z każdej strony nawiedzał mnie żal" - stwierdził Harry.

"Moim sposobem radzenia sobie z tym było chowanie głowy w piasek, odmawianie myślenia o mamie, bo przecież jak by to miało mi pomóc? Byłem przekonany, że to tylko pogrąży mnie w smutku, ale nie przywróci jej życia. Wyznawałem więc zasadę niepozwalania sobie na emocjonalne angażowanie się w cokolwiek. Byłem typowym dwudziestoparolatkiem, który cieszył się życiem do czasu, gdy po kilku rozmowach, zupełnie niespodziewanie, ten żal i smutek, przed którymi uciekałem, nagle wróciły" - dodał.

Harry postanowił stawić czoła tym emocjom, gdy jego starszy brat, książę William, przekonał go, że to konieczne. Wymagało to cyklu sesji terapeutycznych, a trenowanie boksu dopełniło dzieła. "To naprawdę mnie ocaliło, bo byłem skłonny kogoś pobić" - przyznał 32-letni książę.​

Problemy psychiczne, takie jak depresja, są na Wyspach wciąż tematem tabu.