Expert: Controversial legacy may offset Cameron's advantages

"(Cameron) jako nowy minister spraw zagranicznych w rządzie Sunaka wnosi jeden wyraźny atut. Jako premier czuł się komfortowo na arenie międzynarodowej i był przyjemny w relacjach, które nawiązywał" - przypomniała Maddox, ale dodała, że w pewnym sensie aż za bardzo, ponieważ źle zinterpretował serdeczne rozmowy, które przeprowadził z ówczesną kanclerz Niemiec Angelą Merkel.

W ocenie analityczki, Cameron oczekiwał ustępstw w sprawie imigracji, lecz Unia Europejska nigdy się na to nie zgodziła.

Maddox uważa, że wiele państw o kluczowym znaczeniu dla Wielkiej Brytanii przyjmie z zadowoleniem Camerona jako znaczącego i umiarkowanego szefa dyplomacji, co jest istotne również w kontekście konfliktów na Bliskim Wschodzie i Ukrainie oraz niestabilnego klimatu politycznego w USA.

Z kolei w kraju jego ugodowy ton pomoże uspokoić umiarkowanych wyborów Partii Konserwatywnej, którzy byli coraz bardziej zaniepokojeni twardym prawicowym językiem używanym przez Suellę Braverman, zwolnioną ze stanowiska minister spraw wewnętrznych.

"Na szczycie listy wad znajduje się Brexit. Niektórzy głosujący za Brexitem w Wielkiej Brytanii będą pamiętać, że Cameron opowiadał się za pozostaniem w UE. Wiele osób w Wielkiej Brytanii i za granicą zapamiętało go po prostu jako premiera, który zdecydował się na przeprowadzenie referendum, lecz nigdy nie wziął pod uwagę przegranej i tym samym całościowo wywrócił do góry nogami stosunki międzynarodowe kraju" - zauważyła Maddox.

"Szersze dziedzictwo Camerona w stosunkach międzynarodowych też jest niejednoznaczne, zwłaszcza w odniesieniu do najbardziej palącej kwestii, która dotyczy jego nowej misji: Bliskiego Wschodu" - podkreśliła ekspertka.

Przypomniała, że raport komisji spraw zagranicznych Izby Gmin skrytykował jego decyzję o interwencji w Libii w marcu 2011 roku jako nie opartą na "dokładnych danych wywiadowczych" i obarczył go winą za brak opracowania spójnej strategii dotyczącej tego kraju.

Jego autorytet został również nadszarpnięty w 2013 roku, gdy posłowie, w tym wielu z jego własnej partii, zagłosowali przeciwko jego planowi wzięcia udziału w ataku na wojska Baszara al-Asada w Syrii.

"Chiny to kolejny potencjalny problem dla Camerona. Jest on nadal mocno kojarzony z polityką złotej ery, polegającą na zabieganiu o Chiny, która obecnie w ocenie wielu członków jego partii wygląda na naiwną i krótkowzroczną. Chiny są zagadnieniem, wobec którego polityka zagraniczna brytyjskiego rządu zmieniła się najbardziej dramatycznie od czasu, gdy Cameron był premierem. Zasadnicza orientacja Wielkiej Brytanii - od postrzegania tego kraju jako oferującego możliwości gospodarcze po strategiczne wyzwanie - uległa zmianie. Cameron będzie musiał jasno określić na początku swojej kadencji, czy on również dokonał tej zmiany" - wyliczyła Maddox.

Kolejną sprawą, na którą zwróciła uwagę, są kontrowersje dotyczące jego zaangażowania w działania Greensill Capital, firmy świadczącej usługi finansowe. Po tym, gdy ta firma stała się niewypłacalna, Cameron zwrócił się do ministrów o rozważenie wsparcia jej z rządowego funduszu pomocowego w czasie pandemii Covid-19.

Późniejsze dochodzenie jednak wykazało, że premier nie złamał żadnych zasad lobbingu, ani nie działał nielegalnie.

Za ostatni, bardziej ogólny problem z nominacją Camerona Maddox uznała częstotliwość zmian na stanowisku szefa dyplomacji. Przypomniała, że jest on siódmą osobą pełniącą tę funkcję w ciągu zaledwie siedmiu lat, a jego poprzednik, James Cleverly, był szefem MSZ zaledwie od września 2022 roku - w sytuacji, gdy funkcja ministra spraw zagranicznych jak mało która wymaga budowania osobistych kontaktów.