Brytyjska afera podsłuchowa: Brooks uniewinniona, Coulson winien

Proces trwał prawie osiem miesięcy. Brooks i Coulson nie przyznali się do winy; prokuratura twierdziła, że wiedzieli o podsłuchach prowadzonych przez tabloid "News of the World" ("NotW") i uczestniczyli w zmowie mającej na celu podsłuchiwanie nagrań z prywatnych poczt głosowych między 3 października 2000 roku a 9 sierpnia 2006 roku.

Ława przysięgłych uniewinniła Brooks od zarzutu udziału w zmowie, a także od zarzutu matactwa i przekupywania policjantów i urzędników w zamian za poufne informacje, które następnie jako wiadomości na wyłączność służyły podniesieniu poczytności gazet. Coulsona uznano natomiast za winnego udziału w zmowie. Przysięgli rozważają jeszcze, czy Coulson jest także winien przekupstwa.

Troje innych oskarżonych - męża Brooks, Charlesa, jej byłą sekretarkę Cheryl Carter i szefa ochrony "NotW" Marka Hannę - uniewinniono od zarzutu utrudniania śledztwa przez próbę ukrywania dowodów przed policją. Sąd uznał też, że były redaktor "NotW" Stuart Kuttner nie jest winny w aferze podsłuchowej.

Wśród ofiar afery podsłuchowej byli m.in. książęta William i Harry, piosenkarz Paul McCartney, jego była żona Heather Mills, aktorka Sienna Miller, a także ofiary głośnych przestępstw kryminalnych i znani piłkarze. Konsekwencją skandalu było zamknięcie "NotW" w lipcu 2011 roku, po 168 latach istnienia gazety.

Brooks, blisko powiązana z szefem koncernu medialnego News Corp. Rupertem Murdochem, pełniła funkcję redaktor naczelnej "NotW" w latach 2000-2003 - w czasie, gdy haker działający na zlecenie gazety włamał się do skrzynki głosowej ofiary mordu, 13-letniej Milly Dowler. Incydent ten wyszedł na jaw dzięki dociekliwości "Guardiana" dopiero w 2011 roku.

W latach 2009-2011 Brooks była dyrektorką News International, brytyjskiego wydawcy tytułów prasowych Murdocha, a wcześniej naczelną tabloidu "The Sun" (2003-2009). Przyjaźniła się m.in. z premierem Wielkiej Brytanii Davidem Cameronem.

Coulson był redaktorem naczelnym "NotW" w latach 2003-2007. W 2007 roku został spin doktorem znajdującego się wtedy w opozycji Camerona, który szefem rządu został w maju 2010 roku. Z początkiem 2011 roku Coulson ustąpił ze stanowiska dyrektora ds. komunikacji w kancelarii premiera.

Gdy ogłoszono wyrok, Cameron przyznał, że podjął błędną decyzję, zatrudniając w 2007 roku Coulsona i bardzo za to przeprosił. Było to spełnieniem obietnicy, którą złożył w parlamencie w 2011 roku; zapowiedział wtedy, że przeprosi, gdyby miało się okazać, że Coulson okłamał go i wiedział o podsłuchiwaniu przez "NotW".