Big Ben’s clock has had a spruce up and now it’s blue instead of black

Od momentu rozpoczęcia prac w 2017 r. słynna wieża z dzwonem położona w północnej części pałacu Westminster była rozczarowaniem dla wielu turystów, którzy chcieli usłyszeć imponujące brzmienie kurantów.

Koszty "zasadniczej" renowacji miały początkowo wynieść 29 milionów funtów, jednak od tamtej pory wzrosły do wysokości 80 milionów funtów. Tymczasem nowo opublikowane zdjęcia ujawniają, jak wiele wysiłku wymagało dopieszczenie najdrobniejszych szczegółów podczas pięcioletniego remontu słynnego dzwonu i wieży Elizabeth Tower, w której się znajduje.

Osoby przechodzące przez most Westminsterski mogą teraz zauważyć zmianę kolorystyki, wraz z przywróconymi dekoracyjnymi symbolami Wielkiej Brytanii, które zdobią wieżę zegarową.
Przez dziesięciolecia tarcze zegara i otaczające je kamienne elementy były pomalowane wieloma warstwami czarnej farby, która stała się znakiem rozpoznawczym Big Bena.

Good morning from Big Ben 👋

On #BBCBreakfast @timmuffett is discovering the unique challenges of refurbishing Parliament's Elizabeth Tower ⤵️https://t.co/4mE7g9kbgA pic.twitter.com/Byk7OtwGR3

— BBC Breakfast (@BBCBreakfast) September 6, 2021

Eksperci uważają, że ten motyw kolorystyczny został wybrany w latach 30-tych XX wieku, aby zamaskować skutki zanieczyszczenia środowiska, jednakże w trakcie prac renowacyjnych postanowiono powrócić do pierwotnej wizji architektów Parlamentu Charlesa Barry'ego i Augustusa Welby'ego Pugina i zegar odzyskał dawny wygląd.

Po przeprowadzeniu prac konserwatorskich obiektu, wskazówki zegara zostały pomalowane tak, aby pasowały do oryginalnego motywu kolorystycznego — błękitu pruskiego na jego tarczach.
Czarna farba na kamiennej konstrukcji wokół tarcz zegara została usunięta, a niektóre elementy zostały ponownie pozłocone.

Inne kluczowe detale również powróciły do oryginalnego projektu Barry'ego, jak na przykład rząd sześciu tarcz herbowych nad każdą tarczą zegarową, na których widnieje czerwony krzyż św. Jerzego na białym tle.

Zakończenie prac ma nastąpić w 2022 roku – rok później niż zakładano, z powodu opóźnień spowodowanych pandemią.