Armia Polaków na emigracji. "Fali powrotów nie będzie"

Z raportu wynika, że od przystąpienia do Wspólnoty nowych państw członkowskich w 2004 roku, emigracja do krajów „starej” UE wzrosła średnio o 180 proc. Największy procentowo wzrost zanotowano na Łotwie (450 proc.), Litwie (400 proc.) i w Rumunii (340 proc.). Wzrost emigracji po 2004 roku w najmniejszym stopniu dotknął Słowenię (25 proc.) i Czechy (40 proc.).

W Polsce wskaźnik ten wyniósł 210 proc., jednak pod względem ilościowym ustępujemy jedynie Rumunii, gdzie aż 2,4 mln obywateli wyemigrowało w celach zarobkowych. W Polsce liczba ta wynosi ok. 1,8 mln, co stanowi ponad 10 proc. wszystkich aktywnych zawodowo Polaków. Z danych CEED Institute wynika, że wyjeżdżają głównie młodzi Polacy w wieku 25-35 lat. Wielu z nich ma wyższe wykształcenie.

Zgodnie z raportem CEED Institute, z Polski w 2012 r. wyjechały statystycznie dwie osoby na każde 10 tys. mieszkańców. Choć emigrantów wciąż przybywa, to w latach 2009-2011 do Polski rocznie wracało ponad 100 tys. osób, które wcześniej zdecydowały się na wyjazd. Wbrew oczekiwaniom ekspertów jednak, nie ma mowy o fali powrotów. W dłuższej perspektywie ten trend rodzi poważne zagrożenia demograficzne. Według szacunków Eurostatu, liczba ludności Polski może do 2060 roku spaść poniżej 33 mln.

Zjawisko migracji jest ekonomicznie korzystne dla krajów przyjmujących. Sama Wielka Brytania, gdzie niemal 4 proc. populacji to emigranci z innych krajów UE, od 2000 r. zyskała dzięki nim 20 mld funtów. Obywatele innych państw pomagają wypełnić luki na rynku pracy i wspierają wzrost gospodarczy, a ci, którzy pozostają, angażują się w długoterminowy rozwój kraju emigracji.