Odmowa leczenia w przyszłości

Możesz nie być w stanie wyrazić swojej woli, szczególnie odnośnie zabiegów, którym nie chcesz być poddawany/a.

Zapobiec takim sytuacjom ma na celu Ustawa o Zdolności do Czynności Prawnych z 2005 r. (ang. Mental Capacity Act), daje każdej osobie powyżej 18 roku życia, posiadającej pełną zdolność do czynności prawnych, prawną możliwość poinstruowania innych (w formie pisemnej lub ustnej) jakim rodzajom leczenia nie życzy sobie być poddawana/ny
w przyszłości.

Z tej możliwości nie możesz jednak skorzystać w sytuacji odwrotnej, gdy domagasz się leczenia.

Mająca ważne podstawy prawne decyzja przedwczesna daje ten sam rezultat co odmowa leczenia przez osobę z pełną zdolnością: w świetle prawa leczenie nie może być wówczas przeprowadzane - w przeciwnym razie lekarz może postawiony do odpowiedzialności cywilnej i może być względem niego wszczęte dochodzenie.

Ograniczenia co do przedwczesnych decyzji

Nie możesz skorzystać z prawa do przedwczesnej decyzji w momencie, gdy:

• prosisz o zakończenie Twojego życia,
• wymuszasz na lekarzach działanie na szkodę ich medycznej i profesjonalnej opinii,
• wybierasz kogoś innego by cię leczył na Twoją korzyść.

Podejmując przedwczesne postanowienie należy mieć na uwadze, że w najbliższej przyszłości mogą pojawić się nowe leki czy sposoby leczenia. Wówczas możesz chcieć, by poddano cię leczeniu, pomimo że odmawiasz obecnego.

Czy przedwczesna decyzja musi być sformułowana na piśmie?

Przedwczesna decyzja nie musi być w formie pisemnej. Jednakże, mimo że akceptowane są decyzje ustne wyrażone w obecności świadków, to dobrze jest poinformować o tym także starszego członka personelu lekarskiego. Pisemna forma decyzji pozwoli natomiast na uniknięcie wszelkich wątpliwości co do odmawianych form leczenia. Od kwietnia 2007 roku wprowadzone zostały zmiany i pewne kwestie związane z postanowieniami przedwczesnymi muszą być formułowane w formie pisemnej.

Przedwczesna decyzja w formie pisemnej musi zawierać Twój podpis, datę, musi również być potwierdzona przez świadków, podobnie jak każde przedwczesne postanowienie.

Pisemna przedwczesna decyzja może być częścią ogólnego przedwczesnego stwierdzenia, ale powinna być wyróżniona poprzez wyraźny nagłówek, najlepiej „przedwczesna decyzja", "przedwczesny obowiązek", "odmowa leczenia".

Regulacje prawne dotyczące przedwczesnej decyzji od kwietnia 2007

The Mental Capacity Act 2005 został przeforsowany w kwietniu 2007 roku i zawiera podstawy prawne regulujące podejmowanie przedwczesnych decyzji. Podczas gdy zasady poniżej w kwietniu 2007 były tylko prawem, teraz są one rozsądnymi kryteriami, którymi należy się kierować, by podjęta przedwczesna decyzja miała moc prawną.

Ważna na mocy prawa przedwczesna decyzja

Od kwietnia 2007, ważna w świetle prawa przedwczesna decyzja musi:

• być sporządzona przez osobę w wieku lat 18 i powyżej, w pełni świadoma swoich działań;
• określać dokładnie jaka forma leczenia jest odrzucana;
• określić okoliczności w jakich zachodzi odmowa;
• nie może być sporządzona w efekcie znęcania się lub pod wpływem innej osoby;
• nie może być zmieniana ani ustnie, ani pisemnie od chwili, gdy została sporządzona.

Odmowa leczenia utrzymującego przy życiu

Przedwczesne decyzje mające związek z odmową leczenia utrzymującego życie muszą:

• być zapisane (mogą być napisane za pośrednictwem członka rodziny, zapisane w notatkach medycznych przez lekarza lub nagrane);
• być podpisane i potwierdzone przez świadków (podpis może złożyć inna osoba według wskazówek podejmującego decyzję, świadek natomiast ma za zadanie potwierdzić złożenie podpisu, nie samo sformułowanie decyzji);
•   zawierać sformułowanie, że decyzja obowiązuje nawet w chwili zagrożenia życia.

Kiedy przedwczesna decyzja nie obowiązuje?

Lekarz ma prawo nie brać pod uwagę przedwczesnej decyzji wówczas, gdy:

• pacjent dopuścił się czynności wyraźnie sprzecznej z przedwczesną decyzją, co wpływa na jej prawną ważność (np. zmiana przekonań religijnych);
• pacjent nie przewidział obecnych okoliczności, co miało wpływ na podjęte przez niego decyzje (np. ostatni postęp w leczeniu całkowicie zmienia pogląd co do kwestii leczenia tej konkretnej osoby);
• nie jest do końca jasne, co miałoby się stać;
• pacjent był leczony przed powstaniem Mental Health Act.

Lekarz może się podjąć dalszego leczenia także w sytuacji, gdy istnieją jakieś wątpliwości lub spory co do ważności przedwczesnej decyzji i sprawa została skierowana do rozpatrzenia przez sąd.

Powinieneś korygować swoją wolę co do życia regularnie, tak by dokument ten w pełni określał Twoje wymagania.