Nawet na podstawie szczegółowych wskazówek uzyskanych od osób poszukujących drugiej połowy nie można przewidzieć, kiedy nastąpi zauroczenie. Tylko spotkanie twarzą w twarz pozwala na weryfikację oczekiwań dotyczących potencjalnego partnera - można przeczytać na łamach „Psychological Science”.

Naukowcy z Uniwersytetu Utah, Uniwersytetu Kalifornijskiego i Uniwersytetu Northwestern (USA) wzięli pod lupę miłośników speed datingu – osoby biorące udział w tzw. szybkich randkach (ograniczonych czasowo rozmowach) w nadziei na znalezienie miłości swojego życia. Badacze byli ciekawi, czy na podstawie informacji zawartych w kwestionariuszach preferencji, uwzględniających ponad sto cech wymarzonego partnera, będą mogli przewidzieć, kto wpadnie w oko badanym osobom.

W oparciu o uzyskane dane specjaliści stworzyli algorytm, który miał dopasować do siebie randkowiczów o podobnych preferencjach i określić, które osoby po zetknięciu się ze sobą w realnej sytuacji poczują do siebie miętę.

Po odbyciu szybkich randek badacze zapytali też uczestników o ich wrażenia i poprosili o ocenę poziomu zainteresowania poszczególnymi osobami.

Algorytm nie okazał się pomocny pod żadnym względem. Komputerowe wyliczenia nie przystawały do rzeczywistości i na ich podstawie nie dało się przewidzieć, pomiędzy którymi randkowiczami coś zaskoczy.

"Zainteresowanie konkretną osobą może być trudne lub nawet niemożliwe do przewidzenia, zanim dwójka ludzi rzeczywiście się spotka. Związek to coś więcej niż suma poszczególnych jego części. To wspólne doświadczenie, które pojawia się w momencie zetknięcia z drugą osobą" – ocenia główna autorka badania Samantha Joel.

"Być może nigdy tego nie rozszyfrujemy. Romantyczne pożądanie może być bardziej jak trzęsienie ziemi – dynamiczny i chaotyczny proces – a nie prosta reakcja chemiczna następująca na skutek odpowiedniej kombinacji cech" – podsumowuje inny badacz Paul W. Eastwick.